Remco's dagboek

Vandaag was de dag dat we de uitslag kregen. Ik ben vandaag ook thuis gebleven omdat ik het vandaag allemaal ook erg spannend vond. In de middag gingen wij naar de oppas toe en papa en mama gingen naar het ziekenhuis. Papa en mama hadden ook geen zin om naar het ziekenhuis te gaan omdat het gewoon een hele belangrijke uitslag was. Ik zat bij de oppas de hele tijd aan de uitslag te denken de tijd was slopend. Na een tijdje kwam er een auto de oprit opgereden het was papa. We hadden al afgesproken dat ze mij even op kwamen halen en om dan thuis te zeggen wat de uitslag. Samen met papa ging ik in de auto naar huis toe. Hier was mama al op mij aan het wachten. In mijn hoofd zat ik al te hopen dat de uitslag goed was. Maar helaas papa en mama vertelde dat de dokters hadden gezegd dat het terug was. Eerst besefte ik nog niet zo goed dat het terug was maar na een tijdje begon het een beetje door te dringen. Ik moest huilen en was heel erg verdrietig. Waarom moet deze vreselijke ziekte nou weer terug komen?? Later hebben we het ook tegen mijn broertjes gezegd. Ook hun vonden het helemaal niet fijn simon begon ook te huilen. Simon is erg verdrietig en vind het ook allemaal niet fijn. Binnenkort gaan we mischien eventjes op vakantie gewoon om eventjes bij te komen. Als ik klachten begin te krijgen beginnen ze met bestralen. Hierdoor zal ik minder klachten krijgen. Ik wil iedereen bedanken voor alle lieve berichtjes die op mijn site zijn gezet. Helaas hebben de kaarsjes niet geholpen en is het weer terug.