Remco's dagboek

Op vakantie met ons gezin heb ik iets te horen gekregen waar ik natuurlijk heel erg van schrok. Ik kreeg te horen dat de dokter in het ziekenhuis had gezegd dat er eigenlijk niets meer aan te doen was. Met de bestralingen kunnen ze de kanker niet meer wegkrijgen. Ik krijg nog wel bestralingen maar deze doen ze pas als ik klachten krijg. Op vakantie heb ik natuurlijk heel veel verdriet gehad van dit nare bericht ik moet er natuurlijk nog veel aan denken. Maar ja het bepaalt je leven ook helemaal. Ik ben vandaag in de ochtend thuis gebleven. Op dat moment kregen de kinderen uit mijn klas ook het akelige bericht te horen. Ik had het ook eerst niet verwacht, ik had gedacht dat ze het met het bestralen weg konden krijgen. Maar helaas was dat niet waar, het zit nu op verschillende plaatsen en daarom krijgen ze het niet meer weg. Als ik weer opnieuw aan chemo begin helpt dat ook niet. Als ik daaraan begin zal ik heel erg veel klachten krijgen, omdat de chemo zo zwaar is dat je lichaam die eigenlijk maar een keer kan hebben. En het zal toch niet helpen want de kanker gaat steeds meer reageren op de chemo en nou zal het dus ook minder effect hebben. Ze weten niet precies wanneer ik klachten ga krijgen en zo dus dat is afwachten. Natuurlijk moet ik er nog heel erg veel aan denken en ik heb er ook veel verdriet van. Maar ja dat kan ook niet anders het is helemaal niet fijn als je te horen krijgt van je ouders dat ze niks meer tegen de ziekte kunnen doen. Iedereen wel heel erg bedankt voor alle berichtjes die ik van jullie kreeg.