Dinsdag 10 Juni 2008

Ik heb na lang denken toch de beslissing kunnen maken. Zondagavond moest ik gaan zeggen wat ik deed. Want maandagochtend wilden ze het allemaal doorbellen. Zondagavond kwam ik er nog niet helemaal uit dus maandagochtend vertelde ik dat ik het toch weer wil gaan proberen. Dus we belden naar het ziekenhuis. Ze zeiden dat de dokter terug zou bellen. Dus hebben we gewacht op het telefoontje. Toen hij belde vertelde hij dat het allemaal iets anders ging lopen dan we te horen hadden gekregen. Ik moet nu woensdag om 10.00 uur al naar het ziekenhuis voor een port-a-cath. Daar moet ik dan blijven slapen. De volgende dag moet ik dan al een kuur van vijf dagen. Maar dat gaat allemaal via de poli ik hoef daar dan niet te blijven slapen. Wel duurt zo`n dag 4 uur. Daarna heb ik om de drie weken een kuur van vijf dagen. We weten nog niet of ik er veel klachten van krijg maar als dat het geval is kunnen we er elk moment mee stoppen. Het wordt de komende dagen dus weer veel ziekenhuis. Na twee kuren kunnen ze goed zien of het allemaal geholpen heeft. Want het kan zijn dat het helemaal niks doet. Maar we hopen natuurlijk dat het allemaal kleiner word. Het moeilijke van deze kuren is dat ze er nog niet zo heel veel vanaf weten, ze weten niet goed of het kleiner wordt of niet. Ook kunnen ze niet zeggen hoe lang je het proces rekt als het wel helpt. Dat is ook bij ieder kind verschillend. Ik voel mezelf nu goed dus ik heb eigenlijk niet zo heel veel zin om morgen naar het ziekenhuis te moeten. Alleen weet je dat als je nu helemaal niks meer gaat doen dat het steeds slechter gaat. Dus ik hoop dat de kuren goed aanslaan en dat het allemaal kleiner word. En ik hoop dat de bijwerkingen meevallen. Het zijn mildere kuren als die ik gehad heb dus je krijgt er ook niet zoveel bijwerkingen van. Ik hoop dat het morgen allemaal goed gaat. Iedereen ook weer bedankt voor alle reacties die op mijn site zijn gezet.





<< Beginpagina

This page is powered by Blogger. Isn't yours?