Remco's dagboek

Vandaag hebben mijn ouders een gesprek gehad met de professor van de afdeling. Dit omdat ze iets meer wilde weten over hoe de behandeling was. En hoe de kansen lagen. De professor zei dat ik best nog wel een kans maakte dat ze het weg kregen. Maar de behandeling die ik zou krijgen is wel gewoon vreselijk zwaar. Hier hoort meteen alles weer bij. Echt weer een heel behandelplan. Ook moet ik dan weer langere tijd in het ziekenhuis liggen enz. Wel denken we dat het goed is om het te doen. Anders is het ook maar weer afwachten totdat het weer terug komt. En dit zien wij natuurlijk ook niet zitten. Dus gaan we het maar gewoon doen. Eigenlijk heb ik hier natuurlijk helemaal geen zin in. Maar eigenlijk heb ik ook niet echt een keus... Ik moet er dan toch maar weer doorheen. Maar het is nog niet helemaal zeker hoe het allemaal gaat lopen. Ze moeten namelijk een donor hebben voor een beenmergtransplantatie. Dit omdat in mijn eigen beenmerg nog kankercellen kunnen zitten. Ze gaan binnenkort kijken bij mijn broertjes en zusje of die geschikt zijn om donor te zijn met het beenmerg, dezelfde bloedgroep enz. Als geen een van mijn broertjes of zusje het juiste heeft gaat de beenmergtransplantatie niet door. Dit is omdat ze niet teveel risico`s willen lopen.

Vandaag hebben mijn ouders gesprek in het ziekenhuis gehad. Ik zelf ben niet meegegaan. Nu staan we voor een moeilijke keus. Of we gaan door zoals het nu gaan. Alleen kunnen ze het daar niet mee weghalen. Deze chemo gaat nu al veel minder doen. Of we gaan weer aan een zware behandeling beginnnen. Dat houd in dat ik weer een zware chemokuur krijg. En een soort andere kuur waarbij de chemo op een plek komt. Dit is alleen allemaal wel erg zwaar. Ik word er dan ook weer erg ziek van. Of we gaan voorlopig helemaal niks doen. En wachten tot dat het weer erger word. De scan van dinsdag en woensdag zag er allemaal goed uit. Het is in ieder geval iets minder geworden. Maar goed met deze kuren gaan ze het niet wegkrijgen. Het gaat nu al minder doen. Het is nu dus weer een moelijke keus. Een goede keuze zit er niet tussen...

De kuren zitten er weer op. Vrijdag de laatste kuurdag gehad. Morgen heb ik nu weer een scan in het ziekenhuis. Dan gaan ze kijken of de kuren geholpen hebben. Het duurt 2 dagen de scan. Morgen beginnen ze met een infuus prikken en daar de (radioactieve) vloeistof inspuiten. Dan moeten we een paar uur wachten. Na een pa uur begint de scan. Dan is het dus weer eventjes een uurtje helemaal stil liggen. Daarna weer gewoon naar huis. Woensdag dan weer terug om nog een keertje de scan te krijgen. Alleen hoeven ze woensdag niet de vloeistof in te spuiten. Die zit er dan nog in. Ze kijken hoe het lichaam eruit ziet 4 (volgens mij) uur na het inspuiten van de vloeistof en 24 uur. Vrijdag zullen we dan de uitslag van de scan krijgen. Dit word behoorlijk spannend. Dit zal ook bepalen wat we nu verder zullen gaan doen.

Vandaag de tweede dag van de kuur erop zitten. Gisteren voelde ik me behoorlijk ziek. Vandaag kwam ik alweer iets beter thuis gelukkig. Maar deze kuur valt wel iets zwaarder als die van de vorige keer. Ik hoop dat het morgen allemaal weer iets beter gaat.

Vandaag de laatste dag van het weekend. Morgen dan maar weer naar het ziekenhuis. Niet echt zin in maar ja je kunt er ook niks tegen doen. Ik hoop dat het morgen allemaal goed gaat. Verder gaat het op dit moment goed. Wel een beetje last van mijn buik.