Remco's dagboek

Vandaag hebben mijn ouders een gesprek gehad met de professor van de afdeling. Dit omdat ze iets meer wilde weten over hoe de behandeling was. En hoe de kansen lagen. De professor zei dat ik best nog wel een kans maakte dat ze het weg kregen. Maar de behandeling die ik zou krijgen is wel gewoon vreselijk zwaar. Hier hoort meteen alles weer bij. Echt weer een heel behandelplan. Ook moet ik dan weer langere tijd in het ziekenhuis liggen enz. Wel denken we dat het goed is om het te doen. Anders is het ook maar weer afwachten totdat het weer terug komt. En dit zien wij natuurlijk ook niet zitten. Dus gaan we het maar gewoon doen. Eigenlijk heb ik hier natuurlijk helemaal geen zin in. Maar eigenlijk heb ik ook niet echt een keus... Ik moet er dan toch maar weer doorheen. Maar het is nog niet helemaal zeker hoe het allemaal gaat lopen. Ze moeten namelijk een donor hebben voor een beenmergtransplantatie. Dit omdat in mijn eigen beenmerg nog kankercellen kunnen zitten. Ze gaan binnenkort kijken bij mijn broertjes en zusje of die geschikt zijn om donor te zijn met het beenmerg, dezelfde bloedgroep enz. Als geen een van mijn broertjes of zusje het juiste heeft gaat de beenmergtransplantatie niet door. Dit is omdat ze niet teveel risico`s willen lopen.