Vrijdag 24 April 2009
Na lang niks meer op de site te hebben geschreven hier toch weer een berichtje. Er is van alles gebeurd de laatste tijd dus ik heb weer veel te vertellen. Mijn zusje was ziek geweest. En dit heb ik een beetje overgenomen omdat ik een beetje laag in de weerstand zat. Dit begon maandag eigenlijk. Toen begon ik een beetje verhoging te krijgen en ik voelde me niet zo lekker. Dinsdag heb ik een controle gehad. Dit ging allemaal goed, op dit moment had ik ook geen verhoging. Ze hebben me nagekeken en ze hebben het bloed gecontroleerd. De uitslag was er al best wel snel. Daaruit bleek dat mijn waardes nog wel een beetje laag waren. Maar dat ik alweer bijna uit de dip was. Toen ik thuis was van de controle kreeg ik helaas wel weer een beetje verhoging. De dag hierna woensdag zou ik met de klas naar kalkar gaan. Helaas had ik die ochtend nog wel koorts. Dus heb ik een paracetamol genomen en ben toen wel gewoon gegaan. Ging daar allemaal goed. Had het wel een beetje heet door de koorts. Maar voor de rest was het hartstikke leuk. We zijn daar ook gaan karten met de klas. Ook kon je daar onbeperkt friet, ijs en drinken nemen. Was dus een hele leuke dag. Toen ik eenmaal thuis was was ik wel helemaal kapot. Maar goed dat kan ook bijna niet anders als je eigenlijk ziek bent. De volgende dag (donderdag) was ik nog steeds ziek. En toen besloten mijn vader en moeder toch nog even langs het ziekenhuis te gaan. Eenmaal bij het ziekenhuis hebben ze mij geprikt en mij helemaal nagekeken. Alles zag er redelijk goed uit. Maar we hebben wel antibiotica meegekregen. Deze moet ik de komende dagen dus 3 maal daags nemen.
Zaterdag 11 April 2009
Vandaag was weer de laatste dag van een reeks kuren. De eerste dag van de kuren moesten we met het hele gezin komen. Want iedereen kreeg een prik, om te kijken of iemand een geschikte beenmerg donor is voor mij. Dit ging allemaal heel erg goed. Toen ging mijn vader met de kinderen naar huis en ik bleef met mijn moeder daar. Meteen werd ik wel heel erg ziek van de kuren. Ik was meteen misselijk en voelde me niet echt lekker. De eerste dag van de kuren die was echt meteen best wel zwaar. De andere dagen ging het eigenlijk wel een beetje beter. Vandaag lagen we niet op de poli maar op de afdeling. Ben blij dat het er nu allemaal weer opzit voor een tijdje.
Donderdag 2 April 2009
Gisteren hebben wij van stichting de opkikker een hele leuke dag gehad. Hier eventjes een verslag van de dag. De foto`s komen later nog omdat wij zelf deze niet hebben gemaakt. Dit hebben de mensen van de stichting gedaan. Wij krijgen deze dus binnenkort.
We hadden zaterdag al een kaartje gekregen van de stichting. Wat we allemaal moesten meenemen. En er stond ook in dat we niet moesten ontbijten. Mijn vader staat altijd iets vroeger op. Maar wij bleven dus iets langer liggen. We hoefden toch niet te ontbijten dachten we. Om half 7 toen was mijn vader dus al wakker ging de bel. Mijn vader had geen idee wie het kon zijn. Want half 7 is natuurlijk wel erg vroeg. Het bleek een ontbijt service te zijn. Dus mijn vader heeft iedereen geroepen want we bleken dus toch te moeten ontbijten. Het was een groot pakket met van alles erin. Dus de ochtend begon al heel erg goed. We hebben heel erg lekker ontbeten. Om 8 uur zouden de mensen van de stichting komen. Dus iedereen begon zich klaar te maken om te vertrekken. Rond 5 over 8 stonden ze bij ons voor de deur. Met een busje want we passen natuurlijk niet met z'n alle in een auto. Ze hebben bij ons nog eventjes iets gedronken en toen stond er nog iemand buiten te wachten. Iemand van rijkswaterstaat. Deze had zelf ook een auto van rijkswaterstaat mee. Ik mocht met die auto mee en de rest van het gezin ging in het busje. We wisten totaal niet waar we heen werden gereden. Ik was natuurlijk best wel benieuwd. We reden richting druten. Zou het zo dichtbij zijn? We stopten bij de kade in druten. Er stond al een schip op ons te wachten van rijkswaterstaat. Hiermee gingen we eens stuk over de waal. We hebben ergens anders eventjes aangelegd. Toen maakte de mensen van de stichting ook wat foto`s bij het schip. Ik zag ook nog een schip van de brandweer. Niet wetende dat deze er ook nog eens voor ons was. Vanaf de andere kant zag ik een politieschip aankomen. Deze kwam er ook aan voor ons. Deze legde beide aan langs het schip van rijkswaterstaat. We mochten dus eventjes rondkijken op het schip van de brandweer. Dit was heel erg leuk we hebben de motors en alles mogen bekijken. Vanuit dat schip gingen we naar het schip van de politie. Hiermee gingen we ook een stukje varen. De brandweer ging toen ook varen. De brandweerman ging naar boven op het schip en heeft met de waterspuit de lucht ingespoten. Daar gingen wij met het politieschip heel dichtbij kijken. Ook zijn we door de hele harde golven van het brandweerschip gegaan. Dit was natuurlijk heel erg leuk. Toen zijn we weer terug gevaren naar de kant. Hier hebben wij bij de meldkamer van rijkswaterstaat in Tiel, iets gedronken met een gebakje. Hierna gingen we weer naar het busje. Niet wetende waar we naartoe werden gereden. Er lag van alles en nog wat in het busje. Snoep, chips, boekjes enz. Echt van alles iedereen kon zich goed vermaken. We zaten onderweg heel erg te gokken waar we heen gingen. Maar niemand heeft het goed geraden. We kwamen aan bij een binnenskiebaan. We hebben hier eerst wat gegeten. En toen kregen we skieles. Het ging al snel heel erg goed. Ook mijn kleine zusje merel kon het erg goed. Iedereen had er erg veel plezier in. Na de les van een uur mochten we nog 2 keer van de helling af. Toen moesten we helaas weer gaan. We hebben buiten nog heel eventjes op de trampolines gesprongen. En toen in eens zagen we een limosine aan komen rijden. Dit vonden we allemaal natuurlijk echt super. We zijn er in gestapt en iedereen die daar buiten was keek. Want zoiets zie je natuurlijk ook niet elke dag staan. We reden er mee weg. Weer wisten we niet waar we heen gingen. In de limo waren champagne glazen en kinderchampagne. Dit hebben we met zijn alle opgedronken. We kwamen uiteindelijk aan bij de efteling het was nu al ongeveer 6 uur. We hebben hier lekker gegeten in het restaurant. En daarna zijn we naar de musical The sound of music geweest. Deze musical duurde tot kwart voor 10. We dachten dat het een beetje te laat zou zijn voor mijn kleine zusje. Maar ze vond het harstikke leuk. Ze zat helemaal in het verhaal. Hierna zijn we weer naar het busje gegaan en daarmee naar huis gereden. Mijn zusje is onderweg in slaap gevallen. Het was een erg leuke dag. Een dag om nooit te vergeten.
Volgende week dinsdag moet ik weer naar het ziekenhuis voor een gewone kuur. Deze duurt dan weer tot zaterdag. Het hele gezin moet de eerste dag mee gaan. Mijn broertjes en zusje krijgen dan een onderzoek om te kijken of zij geschikt zijn als beenmerg donor. Ze worden dan allemaal geprikt. Na ongeveer vier weken, weten we of een van hen geschikt is.
We hadden zaterdag al een kaartje gekregen van de stichting. Wat we allemaal moesten meenemen. En er stond ook in dat we niet moesten ontbijten. Mijn vader staat altijd iets vroeger op. Maar wij bleven dus iets langer liggen. We hoefden toch niet te ontbijten dachten we. Om half 7 toen was mijn vader dus al wakker ging de bel. Mijn vader had geen idee wie het kon zijn. Want half 7 is natuurlijk wel erg vroeg. Het bleek een ontbijt service te zijn. Dus mijn vader heeft iedereen geroepen want we bleken dus toch te moeten ontbijten. Het was een groot pakket met van alles erin. Dus de ochtend begon al heel erg goed. We hebben heel erg lekker ontbeten. Om 8 uur zouden de mensen van de stichting komen. Dus iedereen begon zich klaar te maken om te vertrekken. Rond 5 over 8 stonden ze bij ons voor de deur. Met een busje want we passen natuurlijk niet met z'n alle in een auto. Ze hebben bij ons nog eventjes iets gedronken en toen stond er nog iemand buiten te wachten. Iemand van rijkswaterstaat. Deze had zelf ook een auto van rijkswaterstaat mee. Ik mocht met die auto mee en de rest van het gezin ging in het busje. We wisten totaal niet waar we heen werden gereden. Ik was natuurlijk best wel benieuwd. We reden richting druten. Zou het zo dichtbij zijn? We stopten bij de kade in druten. Er stond al een schip op ons te wachten van rijkswaterstaat. Hiermee gingen we eens stuk over de waal. We hebben ergens anders eventjes aangelegd. Toen maakte de mensen van de stichting ook wat foto`s bij het schip. Ik zag ook nog een schip van de brandweer. Niet wetende dat deze er ook nog eens voor ons was. Vanaf de andere kant zag ik een politieschip aankomen. Deze kwam er ook aan voor ons. Deze legde beide aan langs het schip van rijkswaterstaat. We mochten dus eventjes rondkijken op het schip van de brandweer. Dit was heel erg leuk we hebben de motors en alles mogen bekijken. Vanuit dat schip gingen we naar het schip van de politie. Hiermee gingen we ook een stukje varen. De brandweer ging toen ook varen. De brandweerman ging naar boven op het schip en heeft met de waterspuit de lucht ingespoten. Daar gingen wij met het politieschip heel dichtbij kijken. Ook zijn we door de hele harde golven van het brandweerschip gegaan. Dit was natuurlijk heel erg leuk. Toen zijn we weer terug gevaren naar de kant. Hier hebben wij bij de meldkamer van rijkswaterstaat in Tiel, iets gedronken met een gebakje. Hierna gingen we weer naar het busje. Niet wetende waar we naartoe werden gereden. Er lag van alles en nog wat in het busje. Snoep, chips, boekjes enz. Echt van alles iedereen kon zich goed vermaken. We zaten onderweg heel erg te gokken waar we heen gingen. Maar niemand heeft het goed geraden. We kwamen aan bij een binnenskiebaan. We hebben hier eerst wat gegeten. En toen kregen we skieles. Het ging al snel heel erg goed. Ook mijn kleine zusje merel kon het erg goed. Iedereen had er erg veel plezier in. Na de les van een uur mochten we nog 2 keer van de helling af. Toen moesten we helaas weer gaan. We hebben buiten nog heel eventjes op de trampolines gesprongen. En toen in eens zagen we een limosine aan komen rijden. Dit vonden we allemaal natuurlijk echt super. We zijn er in gestapt en iedereen die daar buiten was keek. Want zoiets zie je natuurlijk ook niet elke dag staan. We reden er mee weg. Weer wisten we niet waar we heen gingen. In de limo waren champagne glazen en kinderchampagne. Dit hebben we met zijn alle opgedronken. We kwamen uiteindelijk aan bij de efteling het was nu al ongeveer 6 uur. We hebben hier lekker gegeten in het restaurant. En daarna zijn we naar de musical The sound of music geweest. Deze musical duurde tot kwart voor 10. We dachten dat het een beetje te laat zou zijn voor mijn kleine zusje. Maar ze vond het harstikke leuk. Ze zat helemaal in het verhaal. Hierna zijn we weer naar het busje gegaan en daarmee naar huis gereden. Mijn zusje is onderweg in slaap gevallen. Het was een erg leuke dag. Een dag om nooit te vergeten.
Volgende week dinsdag moet ik weer naar het ziekenhuis voor een gewone kuur. Deze duurt dan weer tot zaterdag. Het hele gezin moet de eerste dag mee gaan. Mijn broertjes en zusje krijgen dan een onderzoek om te kijken of zij geschikt zijn als beenmerg donor. Ze worden dan allemaal geprikt. Na ongeveer vier weken, weten we of een van hen geschikt is.
